Mijn favoriete games van 2022

Ik had mijn favoriete games van 2022 al op een rij gezet in de Spelkost-podcast, maar het leek me leuk ze ook nog eens hier op te sommen.

5. God of War: Ragnarök

Toegegeven: God of War staat geheid hoger in mijn lijstje simpelweg omdat het een game over vaderschap is - net in het jaar dat mijn tweede zoontje is geboren. Kratos worstelt wederom met hoe hij zijn zoon Atreus moet opvoeden, die in dit tweede deel de puberteit heeft bereikt.

Er is een hoop terecht aan te merken bij God of War. Gevechten kunnen bijvoorbeeld claustrofobisch aanvoelen en als je de oplossing van een puzzel niet ziet, kun je ineens lange tijd vastzitten. Maar de manier waarop de wereld en het verhaal worden neergezet, wegen daar voor mij zeer zwaar tegenop.

4. Tunic

In een recente nieuwsbrief had ik het al even over Tunic. Deze Zelda-achtige game teert op nostalgie, maar speelt daarnaast op creatieve wijze met zijn gekke, fictieve brabbeltaaltje. Je moet als speler gaandeweg ontdekken wat de game van je verwacht door een ouderwetse handleiding te verzamelen.

Het is een game over geheimen - en doet daarmee ook een beetje denken aan indie-hitje Fez uit 2012. Maar dan is Tunic net wat makkelijker te doorgronden.

3. Xenoblade Chronicles 3

Jrpg's gaan vaak over grootse thema's zoals onderdrukking en racisme, wat altijd escaleert tot op een punt dat je tegen god zelf moet vechten. Xenoblade Chronicles 3 doet dat ook, maar weet tegelijkertijd een kleinere, intieme onderlaag centraal te zetten.

Je team bestaat uit kindsoldaten uit twee strijdende facties, die noodgedwongen moeten samenwerken als ze worden verbannen door hun thuislanden. Dat zorgt voor spanningen die de hoofdrolspelers niet meteen aan de kant kunnen zetten. Immers: hoe leer je om samen te werken met de vijand die misschien wel jouw strijdmakkers heeft vermoord?

Daarnaast worden mensen in Xenoblade Chronicles 3 slechts tien jaar oud, waarna ze weer opgaan in de ether. Voor sci-fi en fantasy geen nieuw concept, maar in dit geval wordt het gebruikt om een intiem verhaal over de dood te vertellen. Een personage dat de tien jaar nadert worstelt hier bijvoorbeeld mee zoals een terminaal zieke dat ook zou doen.

2. Elden Ring

Is er een GOTY-lijst waar deze game niet in staat? Elden Ring is één van de beste games deze generatie - en er moet iets heel geks gebeuren om hem de komende jaren van de troon te stoten.

En dat zeg ik als iemand die tot voorheen niks met Souls-games had. Toen het recensie-exemplaar voor Elden Ring binnenkwam, heb ik dagenlang geworsteld om een betere recensent te vinden. Pas toen dat niet lukte ben ik er aan begonnen. En waar Souls nooit klikte, werd dit één van mijn favoriete games.

1. Chained Echoes

Elden Ring is misschien wel de beste game van zijn generatie, maar Chained Echoes ligt mij persoonlijk meer. Het is een jrpg geïnspireerd door Chrono Trigger en Final Fantasy VI, die dat oude gevoel perfect weet te repliceren.

Het bijzonderste is denk ik het vechtsysteem. Waar andere jrpg's je argeloos op A laten rammen om gevechten door te komen, is ieder gevecht in Chained Echoes een tactische uitdaging. Tussendoor krijg je ook altijd je levens- en techniekpunten terug, wat de ruimte geeft om steeds weer alles uit de kast te halen.

Ook bijzonder: deze game is gemaakt door één persoon. Dat merk je ook in het verhaal, waar duidelijk een soort auteurschap in schuilt. In een eerdere blog heb ik uitgezet wat de game zo bijzonder maakt.