World of Warcraft Classic
Wederom de beste MMORPG.
Wie ooit World of Warcraft in 2004 speelde, weet precies wat je kan verwachten van Classic. Je traint langzaam een personage naar level 60 binnen één van de twee facties, waarbij je de keuze hebt uit klassieke klasses zoals Druid, Mage, Warrior, Rogue en Hunter. Iedere factie heeft op dit punt van de game nog een exclusieve klasse: de Alliance mag voor de Paladin kiezen, terwijl de Horde toegang heeft tot Shamans.
Het bereiken van level 60 is je voornamelijkste doel, waarna je uiteindelijk kunt raiden in de endgame. Het bereiken van deze endgame is op dit punt van de game echter een veel grotere uitdaging dan inmiddels het geval is. We deden er zeker een uur of twintig over om level 20 te bereiken, waarna het levellen een stuk langzamer verliep.
Het levellen was duidelijk bedoeld als de hoofdmoot van de game. Een groot contrast met moderne mmorpg’s, waarin je in no-time het eindpunt bereikt om zo snel mogelijk de moeilijkste dungeons en raids in te mogen duiken.
Wonen in een gebied
Dat langzame tempo zorgt ervoor dat je de gamewereld meer dan ooit beleeft. Kom je als Night Elf aan in Ashenvale, dan is dat een plek waar je misschien wel dagenlang zal ‘wonen’. De kleine upgrades die je krijgt zijn ook van veel groter belang, omdat het spel je niet zomaar de nieuwste gear voor je level cadeau doet. Je werkt langzaam aan je personage, waardoor het ook geweldig voelt als je eindelijk een zeldzaam pantser vindt.
De wereld van Azeroth is ook veel gevaarlijker dan in de moderne versie van de game. Al voor je tiende level kan je het loodje leggen als je niet uitkijkt en per ongeluk twee vijanden tegelijk moet bevechten. De game vereist binnen zijn eerste uur al dat je samenwerkt met andere spelers om bepaalde missies te halen. Voordat je het begingebied hebt verlaten, kom je al grotten tegen die je onmogelijk in je eentje kunt doorkruizen.
Eindelijk weer een sociale MMO
Het zorgt ervoor dat je gedwongen bent iets te doen wat we eigenlijk nog maar zelden doen in mmo’s: praten met andere mensen. World of Warcraft Classic is een inherent sociale game, in een tijd waarin grote mmorpg’s zoals Final Fantasy XIV steeds meer manieren toevoegen om in je uppie te spelen. Al binnen ons eerste uur kregen we privéberichten van wildvreemden, die vroegen of we een nabijgelegen grot wellicht samen wilden verkennen – want samen sta je immers sterker.
De oude, soms wat onhandige systemen van de game dwingen je ook om in contact te blijven met je medespelers. Bij kerkers heb je geen Dungeon Finder die automatisch vier medespelers vindt, dus je moet zelf mensen aanspreken om zich bij je groep aan te sluiten.
Je klasse is weer relevant
Het lage tempo en de gevaarlijke wereld zorgen er bovendien voor dat jouw gekozen klasse ineens belangrijker dan ooit is. Mages kunnen portalen naar andere steden maken, wat ineens weer van belang is nu een rit naar een andere stad gigantisch lang kan duren. Hetzelfde geldt voor de mogelijkheid van Warlocks om teamgenoten naar een kerker te teleporteren. Spelers die een paard willen kopen moeten soms wekenlang goud sparen, wat het ineens niet zo’n gek idee maakt om een Paladin te spelen. Zij kunnen immers paarden oproepen met een speciale spreuk.
Het zijn unieke waarden die in de moderne versie van World of Warcraft een beetje verloren zijn gegaan. In die versie van de game kan iedereen makkelijk van stad naar stad teleporteren en kost je eerste beest om op te rijden een klein zakcentje. De keuze van je klasse in die game voelt inmiddels aan als het kiezen van je favoriete smaak ijs: het verandert hooguit hoe je in de game vecht en hoe je pantsers eruitzien.
Bovenstaande lofzang betekent niet dat Classic de perfecte mmorpg is. Het langzame tempo en het feit dat je met de hand een team voor kerkers moet samenstellen, betekent dat je bereid moet zijn om urenlang achter elkaar te spelen om ook maar iets te bereiken. Dat terwijl spelers van het eerste uur inmiddels wat ouder zijn en die tijd zelden hebben door drukke banen of de komst van kinderen.
Tegelijkertijd is het bijzonder dat we weer een mmorpg hebben die weigert compromissen te sluiten voor de wat minder hardcore gamer. Voor die club mensen is er immers de moderne versie van World of Warcraft, die haast op ieder punt gestroomlijnd is. Maar heb je de tijd om dagenlang in een virtuele wereld te besteden, dan is Classic nog steeds de beste keuze die je kunt maken.