Tony Hawk’s Pro Skater 1+2

Hoewel de Amerikaanse professionele skateboarder Tony Hawk in 2003 met pensioen ging, staat zijn naam nog steeds symbool voor zijn sport. Dat is grotendeels te danken aan de gamereeks die onder zijn naam werd gemaakt. Het eerste deel verscheen in 1999, een vervolg lag een jaar later in de winkels.

Tony Hawk’s Pro Skater definieerde in één klap hoe skateboardspellen hoorden te zijn. Met grinds, ollies, manuals en andere trucs zet je een zo hoog mogelijke score neer en speel je nieuwe levels en personages vrij.

De Californische ontwikkelaar Neversoft hield er in 2007 mee op, en na een paar flops van een andere studio werd er een punt gezet achter de serie. Daarmee verdween meteen ook de skateboardgame, omdat concurrenten geen heil meer zagen in het genre.

Nu bundelt uitgever Activision de twee originele games in een remake getiteld Tony Hawk’s Pro Skater 1+2. Visueel zijn de spellen compleet vernieuwd, waardoor ze zich kunnen meten met hedendaagse titels. De achterliggende spelsystemen zijn grotendeels gelijk gebleven maar voelen vloeiender en moderner. Ook zijn extra’s uit latere games toegevoegd, zoals de mogelijkheid om je tegen muren af te zetten.

Die combinatie van oud en nieuw werkt in 2020 nog verdraaid goed. Het halen van een hoge score voelt als een kunst, waarbij je snel moet wisselen tussen complexe knoppencombinaties en het balanceren van je board met de richtingsknoppen. Dit is een behendigheidsgame waarin je met één foute beweging valt en kostbare seconden op de timer kwijtraakt. Levels zitten vol met leuke geheimen, zoals opstijgende helikopters als je hier overheen ‘grindt’. Het geeft Tony Hawk een smoel die je zelden ziet in sportgames. Dit is een spel dat zichzelf niet al te serieus neemt en nauw aansluit bij het punk-karakter van de sport.

Punk en ska

De soundtrack van de originele twee games is ook nagenoeg intact gebleven. Bij spellen als deze uniek, beide zaten vol met originele nummers van punk- en skabands, die juist door de game een grotere naamsbekendheid verwierven. Juist die muziek verraadt de leeftijd van de game: het klinkt alsof je twintig jaar terug naar TMF of The Box luistert. Een nostalgische ondertoon die remakes met generieke soundtracks zelden weten te evenaren.

Het definieert Tony Hawk’s Pro Skater 1+2. Je maakt op het ritme van oude klassiekers precies de juiste knoppencombo’s, wat in latere levels aanvoelt als een complexe dans. Een gevoel dat, ruim twintig jaar na het eerste deel, nog steeds de moeite waard is.