Beastars
Met zijn schattige konijntjes en andere dieren lijkt de Japanse animatieserie Beastars op het eerste gezicht gericht op jonge kinderen, maar niks is minder waar. De schrijver gebruikt de verhoudingen tussen de dieren als een spiegel gericht op de pijnlijkste delen uit onze eigen maatschappij.
Centraal in Beastars staat Legosi, een jonge grijze wolf die woont op een prestigieuze kostschool samen met allerlei andere dieren. Als carnivoor is hij iedere dag bang dat zijn instincten de overmacht krijgen, met dodelijke gevolgen voor de plantenetende vrienden die hij op school heeft gemaakt. Daarom probeert hij zich bij de lokale theaterclub op de achtergrond te houden. Hij bedient de lichten vanachter de coulissen, ver weg van de geuren van de klasgenoten waar zijn voorouders ooit op joegen.
Dat interne conflict verergert als hij geobsedeerd raakt van een konijnenmeisje en niet zeker weet wat die gevoelens betekenen: is hij verliefd, of is het zijn drang om haar op te peuzelen? Tegelijkertijd worden op school een paar herbivoren op mysterieuze wijze doodgebeten, waardoor de verhoudingen tussen carnivoor en herbivoor op scherp komen te staan.
Herbivoren tegen carnivoren
De serie weet die spanningen op meerdere manieren te spiegelen met de echte wereld. In eerste instantie wordt de relatie tussen herbivoor en carnivoor neergezet als die tussen bevolkingsgroepen: na de eerste moord wordt er van uitgegaan dat een carnivoor het wel gedaan zou hebben, zoals bij terroristische aanslagen soms naar moslims wordt gewezen. De twee groepen durven minder hecht met elkaar om te gaan, waardoor de kloof verder groeit.
Maar de vlees- en planteneters vallen ook vaak terug op hun instinct: Legosi voelt de drang om te doden zodra hij bloed ruikt, terwijl zijn herbivoorvrienden de neiging moeten onderdrukken voor hem te vluchten. De vermoedelijke verliefdheid van de wolf voor een herbivoor heeft een hoop gemeen met een puber in de echte wereld, die worstelt met zijn gevoelens voor een ander.
Tegelijkertijd durft Beastars een vrij rauwe en grimmige wereld neer te zetten, die je eigenlijk niet verwacht bij de soms schattig ogende dieren die de hoofdrollen vertolken. Op een bepaald punt gaat Legosi met een groep klasgenoten naar de zwarte markt, waar ondanks een strikt verbod vlees wordt verkocht van begraafplaatsen en uit ziekenhuizen. Zo doet deze Japanse Netflix-serie soms denken aan het klassieke Waterschapsheuvel, dat in de jaren zeventig zijn dieren al in grimmige oorlogssituaties plaatste.
Netflix, twaalf afleveringen van 23 minuten.