Pokkén Tournament

Lang na de release in de arcadehallen is Pokkén Tournament nu ook voor de Wii U verkrijgbaar. Het is een game die het net wat anders aanpakt dan we van Pokémon gewend zijn, door de bekende beestjes het als in een traditioneel vechtspel tegen elkaar op te laten nemen.

Je kunt kiezen uit een kleine verzameling pokémon, die een op een de strijd aangaan. Dat begint in eerste instantie in een 3D-arena, waarin je kunt springen en slaan, maar ook projectielen kunt gooien zoals in de recente Naruto-vechtspellen en Power Stone. Door je aanvallen te combineren met goed getimede bewegingen van de stick of d-pad voer je speciale combo's uit.

Van 3D naar 2D

Raakt iemand verstrikt in een combo van dichtbij, dan verandert het perspectief van de game. Ineens is Pokkén een traditionele fighter, waarin je enkel naar voren en achteren kunt lopen. Op dat punt wordt de invloed van ontwikkelaar Namco Bandai ook meteen duidelijk. De game voelt als een traditionele Tekken, maar dan met beestjes die elementen uitspuwen in kleurrijke Pokémon-omgevingen.

Weet iemand weer een goede aanval uit te voeren of een tegenstander vast te grijpen, dan wordt de ander uit het 2D-perspectief geworpen en gaat de game weer in 3D verder. Dat zorgt voor een leuke afwisseling, al wijken de twee cameraposities niet heel veel van elkaar af. De manier waarop je loopt verandert, maar veel van je combo-aanvallen zijn zowel in 2D als 3D te gebruiken. Veel meer dan een leuke gimmick lijkt het nooit te worden.

Naast je eigen vechtersbaas kies je ook twee pokémon ter ondersteuning. Naarmate het gevecht vordert vult er langzaam een balk. Is deze vol, dan kun je de hulp van je gekozen maatje inroepen. De ene pokémon is de ander niet, waardoor je jouw set naar eigen smaak kunt samenstellen. Zo kun je bijvoorbeeld een pokémon selecteren die je tijdens het gevecht geneest of een die je uit een aanval van dichtbij kan losbreken.

Vingervlugheid

Waar Tekken op hoog niveau gespeeld kan worden, krijgen we bij Pokkén het idee dat het spel vooral toegankelijk is gehouden. Iedere pokémon kan bijvoorbeeld een sterkere vorm aannemen, zoals een mega-evolutie, maar dit is slechts een kwestie van beide schouderknoppen gelijktijdig indrukken als een balk is gevuld. Een superaanval vanuit deze sterkere vorm is met dezelfde simpele knoppencombinatie ook zo gedaan.

Je hoeft niet combo's op exact de juiste frames in te voeren om op niveau mee te doen. In gevechten tegen computergestuurde vijanden konden we op vrij hoog niveau meekomen zonder complexe aanvalsstrategieën te leren.

Multiplayer

Onze menselijke tegenstanders hadden evenmin die vereiste, al kan dat liggen aan de momenten waarop we speelden. Wij hadden de game toen alleen recensenten speelden, waardoor de serieuze toernooispelers het spel nog niet verder hadden doorgrond - de online multiplayer werkte verder naar verwachting.

Speel je liever thuis, dan zijn er twee opties. Ten eerste is er lokale multiplayer. De ene speler kijkt dan naar de televisie, terwijl de ander op de gamepad kan spelen. Het is een vereiste in een game als Pokkén, waarin de 3D-arena's voor een gevarieerd perspectief zorgen.

Heb je twee Wii U's op hetzelfde lokale netwerk aangesloten, dan is het mogelijk om de game in een speciale netwerkmodus te zetten. Dit doe je door op L, R en de d-pad naar beneden te drukken als je op start drukt op het titelscherm, zodat het spel schakelt naar de speciale LAN-modus. Op dit punt zijn alle extra vechters en support-pokémon vrijgespeeld, zodat zowel jij als je tegenstander toegang hebben tot het volle arsenaal.

Vechten, vechten, vechten

De game bestaat uit meerdere spelmodi, maar deze bieden vooral een excuus om het herhaaldelijk tegen de computer op te nemen. De multiplayer is uiteraard hetzelfde, waarbij je het opneemt tegen andere mensen. Je enige doel op lange termijn is het verzamelen van geld, waarmee je jouw avatar kunt voorzien van nieuwe kapsels, outfits en accessoires. Deze outfit zie je echter alleen aan het begin van een gevecht en heeft verder geen invloed op potjes. De league-modus probeert een verhaal te bieden, maar deze bestaat uit niks meer dan superkorte monoloogjes van kampioenen vlak voordat je tegen ze vecht

Deze nadruk op alleen maar gevechten is bij een fighter doorgaans niet heel erg. Street Fighter 5 deed onlangs hetzelfde en is desondanks leuk voor online spelers. Pokkén is echter geen Street Fighter. Het spel is leuk en toegankelijk, maar mist de diepgang om jarenlang door te spelen.

Pokken Tournament

Spelers van de traditionele Pokémon-games die het genre eens willen proberen komen wellicht ook bedrogen uit, want heel gevarieerd is het spel niet. Je hebt de keuze uit slechts 16 pokémon, waarvan twee een variatie zijn op een andere pokémon die ook al in het spel zit. Daarnaast is er van de vertrouwde Pokémon-formule weinig terug te vinden. Personages voelen niet aan als de beestjes uit de rpg’s, maar als reskins van Tekken-vechtersbazen.

Je zult de eerste paar uur geheid lol beleven aan Pokkén Tournament en we zouden het ook geen slecht spel willen noemen. Maar de titel mist de diepgang en variatie die wij inmiddels van een fighter verwachten. We hadden bijvoorbeeld graag een uitgebreidere verhaalmodus gezien, zoals wel aanwezig in Mortal Kombat en Naruto Ultimate Ninja Storm. Het genre heeft in de afgelopen jaren grote stappen gezet, maar Pokkén voelt als een reliek van afgelopen generatie.

Conclusie

Pokkén Tournament is geen slecht vechtspel, maar mist de innovaties die in de afgelopen paar jaar het genre zijn binnengeslopen. De spelmodi zijn enkel een excuus om oneindig lang achter elkaar tegen dezelfde tegenstanders te knokken. Daarnaast zijn er voor professionele vechtersbazen diepgravendere alternatieven op de markt.