Pilotwings Resort

Op vrijdag 25 maart ligt de Nintendo 3DS in de schappen. Selling point van de handheld: het bovenste scherm. Dit kan 3D-beelden tonen zonder dat je er een speciale bril voor nodig hebt. Een van de games waarmee de handheld wordt gelanceerd is Pilotwings Resort, een sequel op Pilotwings 64, een game waar we zo’ n 14 jaar niks meer van gehoord hebben.

Nintendo’s eigen launchtitels tonen al generaties lang aan hoe een game goed gebruik kan maken van nieuwe hardware. Tetris liet zien hoe een handheld-game gemakkelijk op te pikken moet zijn, Mario 64 baande het pad voor 3D-platformers en Wii Sports wist huiskamers te doen vallen voor motion controls. Pilotwings Resort zet deze trend voort, door aan te tonen hoe 3D relevant kan zijn in een game. Immers: de reden waarom vlieggames tot vandaag de dag nooit perfect aanvoelden, was omdat het lastig is een gevoel van diepte te creëren op een plat scherm, in de open lucht. Dit probleem lost het scherm van de 3DS op.

Je krijgt bij ieder niveau in de game de optie uit drie types voertuigen: een vliegtuig, een jetpack en een glider. Met deze voertuigen voer je een serie missies uit, met als beloning tussen de nul en drie sterren. Heb je een bepaald aantal sterren verzameld, dan speel je het volgende niveau vrij en herhaalt deze cyclus zich. Op ieder niveau worden de missies uitdagender en krijg je een aantal variaties op de voertuigen om mee te spelen. Dit lijkt prestatiegericht, maar Pilotwings speel je meer om te relaxen dan om jezelf uit te dagen. Sommige missies moet je een paar keer doen voordat je het gewenste resultaat bereikt, maar doelen zijn vaak verre van onmogelijk.

Pilotwings Resort is uiteindelijk meer een titel in de traditie van Nintendogs dan van bijvoorbeeld Mario 64: leuk genoeg om aan te schaffen bij je nieuwe 3DS en een paar weken te spelen, maar geen game waar je het over tien jaar nog over zult hebben. Dat worden de games die het door Nintendo met Pilotwings neergezette voorbeeld zullen volgen.