Mortal Kombat
Oude tijden herleven met Mortal Kombat, een reboot van de serie die in grote lijnen hetzelfde speelt als de allereerste delen.
De Mortal Kombat-reeks leek allang afgeschreven te zijn. Nadat de eerste drie games mid jaren negentig spelers vast wisten te houden met bloederige gevechten, ging het na de transitie naar 3D snel bergafwaarts. Hoewel de games niet als abonimabel slecht werden gezien, werden ze overschaduwd door vechtspellen zoals Street Fighter.
Gelukkig zijn die tijden vanaf deze week voorbij. De jongste release, die gewoon weer de naam Mortal Kombat draagt, weet te verbazen door de nadruk te leggen op wat het origineel goed maakte. Gevechten vinden weer in twee dimensies plaats, met twee slagen en twee schoppen toegewezen op je controller. Het personagerooster van het derde deel maakt voor een groot deel ook een terugkeer, met Kratos uit God of War als extraatje voor Playstation 3-spelers. Een groot deel van de speelmodi komen ook bekend voor: naast de standaard versus-opties kun je ook weer jezelf omhoog vechten in een ladder en een toren beklimmen door specifieke opdrachten uit te voeren.
Dit wil niet zeggen dat Mortal Kombat niks nieuws brengt. X-Ray Moves, speciale aanvallen waarvoor je een balk moet vullen voordat ze zijn te gebruiken, laten aan de hand van röntgenbeelden zien welke botten je breekt terwijl je de aanval uitvoert. Een vernieuwde verhaalmodus laat zien hoe een verhaal in een fighting game er uit moet zien door je een film te laten zien en je de controle te geven zodra er gevochten wordt. Het verhaal is slecht, op het niveau van de Mortal Kombat-film met Christopher Lambert, iets waardoor het alleen maar meer bijdraagt aan de cultstatus van de serie.
Mortal Kombat zal waarschijnlijk geen toernooigame worden als Street Fighter, dat op het internationale EVO-toernooi op topniveau wordt gespeeld. Dit is vooral een fighter die je met vrienden op de bank tot in de vroege uurtjes zult spelen, om weer te voelen hoe het was om toen dertien te zijn.