Monster Hunter World: Iceborne

Met het verschijnen van Monster Hunter World: Iceborne probeert Capcom zijn oude assortiment monsters toe te voegen aan het compleet andere World.

Capcom maakte anderhalf jaar geleden een gedurfde stap. Het bedrijf gooide met Monster Hunter World een hoop traditionele gameplaysystemen het raam uit, om een toegankelijkere game voor een groter publiek te maken. Bijna alle oude monsters werden in de ijskast gezet, om een verzameling vijanden speciaal voor World te ontwerpen.

Menig fan was bang dat het traditionele Monster Hunter plek moest maken voor een simpel spelletje, maar het tegendeel bleek waar te zijn: Capcom maakte een game die zowel nieuwkomers als oudgedienden wist te fascineren, met honderden uren aan missies om doorheen te vechten.

In de afgelopen periode kreeg World meerdere gratis updates die nog meer monsters en gevechten toevoegden. Nu is met Iceborne voor het eerst een betaald uitbreidingspakket uitgebracht. Met een prijskaart van 40 euro lijkt Iceborne wellicht duur, maar het pakket biedt ook de gigantische hoeveelheid content die je in een opzichzelfstaande game zou vinden.

Iceborne introduceert een compleet nieuwe moeilijkheidsgraad genaamd Master Rank, dat als een soort reset dient voor spelers. Zelfs de simpelste uitrusting die je in Master Rank kunt maken is sterker dan wat je in de endgame van High Rank kon vinden, waardoor je eigenlijk weer opnieuw begint met het verzamelen van pantsers, zwaarden en andere materialen.

Heb je nog nooit eerder Monster Hunter World gespeeld, dan zul je dus ook even moeten spelen voordat je Master Rank kunt ontgrendelen. Het is eigenlijk net als bij een mmorpg zoals World of Warcraft: je mag er pas mee aan de slag als je het maximale level in de hoofdgame hebt bereikt.

Bijna iedere nieuwe monstervariant maakt van oude klassiekers ineens een gigantische uitdaging, waarbij je compleet nieuwe aanvalspatronen moet leren ontwijken

Hoarfrost Reach

In Iceborne ga je voor het eerst naar de Hoarfrost Reach - een groots ijslandschap waar flink wat ijzige monsters te vinden zijn. Je krijgt er bijvoorbeeld missies om te vechten tegen de Banbaro Alpha, die er uitziet als een soort kruising tussen een mammoet en een edelhert.

Maar ook de sabeltandtijgerdraak Barioth - die ooit in Monster Hunter Tri zijn entree maakte - heeft zijn weg naar de Reach gevonden. In Iceborne zijn namelijk veel klassieke monsters uit eerdere games toegevoegd in een poging om fans van het eerste uur te bekoren. In de verschillende gebieden van World vecht je onder andere tegen de Tigrex, Glavenus, Brachydios Nargacuga en Zinogre.

Zo'n jacht op een monster werkt grotendeels hetzelfde als in World. Missies zijn in feite lange en intense baasgevechten, waarbij jouw kennis en vaardigheden belangrijker zijn dan de uitrusting die je draagt. Je leert te herkennen wanneer een bepaald monster een specifieke aanval doet, zodat je precies op de juiste manier opzij kunt rollen om de tegenaanval te openen.

Maar wees niet te hebberig. Blijf je te lang inhakken op een monster, dan kan je wel eens kwetsbaar opgesteld staan als het beest weer om zich heenslaat. En in die situaties merk je dat Master Rank echt een hogere moeilijkheidsgraad is. Bijna ieder monster kun je met één of twee klappen uit het veld slaan. Tegelijkertijd kunnen ze veel meer schade weerstaan, waardoor je wel agressief moet spelen om een missie op tijd te halen. Het dwingt je om je speelstijl zo efficiënt mogelijk te maken - en om online zo goed mogelijk met medejagers samen te werken.

Makkelijke monsters ineens lastig

De game wordt nog lastiger wanneer je vecht tegen bepaalde varianten op bestaande monsters. De traditionele Pukei Pukei was hooguit een kleine drempel in je jagersbestaan, maar de Coral-variant spuwt water alsof hij in Duinrell werkt. Bijna iedere nieuwe monstervariant maakt van oude klassiekers ineens een gigantische uitdaging, waarbij je compleet nieuwe aanvalspatronen moet leren ontwijken.

Gelukkig is het arsenaal van jouw personage ook uitgebreid. In Iceborne kun je voor het eerst gebruikmaken van de Clutch Claw, wat in feite een enterhaak is om mee op monsters te klimmen. Met de juiste aanvallen kun je de richting waarop een monster kijkt aanpassen en hem zelfs tegen een rots of een muur aan rammen, met gigantische schade als gevolg. Het vergt wat oefening, maar zodra je gewend bent aan de Clutch Claw is het een geweldige toevoeging aan de game.

Ieder wapen heeft ook een nieuwe aanval gekregen. De boog kan bijvoorbeeld een speciaal shotgunschot gebruiken om op korte afstand veel schade te doen. Langzwaarden kunnen op hun beurt een wapen in de schede stoppen en zo een langzame, maar zeer dodelijke aanval uitvoeren. Bij veel wapens veranderen de aanvallen de manier van spelen compleet, waardoor je na honderden uren in World ineens weer iets nieuws te leren hebt.

Een klein mankement uit World is helaas ook nog in Iceborne te vinden: het is verdraaid veel gedoe om samen met vrienden te spelen. Naarmate het verhaal vordert moet je speciale missies doen, die je alleen in je uppie kan starten. Wil je die missies samen met vrienden doen, dan moet je zelfstandig van elkaar beginnen, de missie afkappen zodra je alle filmpjes hebt gezien en dan samen opnieuw starten.

Betere endgame

De endgame van Iceborne is gelukkig wel flink verbeterd ten opzichte van World. Je kunt ditmaal een compleet nieuw gebied in, dat bestaat uit elementen van alle andere provincies in de game. Hier kun je urenlang blijven jagen op de monsters die daar rondzwerven, waar je speciale voorwerpen voor krijgt om betere pantsers mee te maken. Een verademing ten opzichte van World, waarin je continu willekeurige missies moest proberen te ontgrendelen.

De toevoeging van nieuwe Decorations - juwelen waarmee je pantsers nieuwe vaardigheden geeft - zorgt er ook voor dat je meer in een gearset kunt stoppen. Hiermee kun je bijvoorbeeld oordoppen inzetten om het geschreeuw van monsters te negeren, of een upgrade om aanvalskracht te verhogen. Sommige van deze juwelen laten je twee vaardigheden tegelijkertijd toevoegen aan één kledingstuk, waardoor een outfit ontzettend veel bonussen kan bevatten.

Al zul je wel flink wat tijd besteden aan het bij elkaar grinden van die ultieme endgamepantsers. Vaak heb je zeldzame materialen nodig waarvoor je een monster tientallen keren moet bevechten. Maar zelfs in die grind staat Iceborne als een huis: je wordt dan namelijk beter, verslaat beesten sneller en voelt je steeds cooler.

Conclusie

Het voelt oneerlijk om Iceborne slechts downloadbare content voor Monster Hunter World te noemen. Dit uitbreidingspakket voegt namelijk genoeg nieuwe dingen toe om je in potentie honderden uren bezig te houden. De nieuwe monsters, aanvallen en de toevoeging van de Clutch Claw zorgen ervoor dat de game zelfs dan nog fris blijft aanvoelen.