Monster Hunter Rise is beter, uitgebreider en op een passender platform

Hoewel Monster Hunter Rise niet zo'n grote revolutie voor de serie wordt als World, brengt de nieuwe game eerdere ideeën op sublieme wijze naar een Nintendo-spelcomputer. Eindelijk is er een portable Monster Hunter met de verfijning van het beste uit de serie.

Monster Hunter is qua exclusiviteit altijd een vreemde serie geweest. De games verschenen in de eerste jaren alleen op Sony-spelcomputers, waarmee Capcom eigenhandig de PSP gigantisch maakte in thuisland Japan. Men sprak dan ook van schande toen in 2009 ineens de overstap werd gemaakt naar Nintendo, toen Tri op de Wii verscheen en later werd opgevolgd door meerdere 3DS-games.

Maar toen maakte Capcom wéér een sprong weg van een groot platform door Monster Hunter World niet voor de Nintendo Switch uit te brengen. Die game was alleen te spelen voor de pc, PlayStation 4 en Xbox One, terwijl trouwe Switch-spelers het moesten doen met een port van een 3DS-game die veel eerder in Japan verscheen.

En nu hobbelt Capcom weer terug naar Nintendo's zijde met het verschijnen van Monster Hunter Rise, een game die (op dit moment) voor geen enkel ander platform gepland staat. Een game die alle nieuwe ideeën en quality of life-tweaks uit World voor het eerst naar een Nintendo-platform brengt, waarmee in één klap een gigantische stap voorwaarts wordt gemaakt.

Vroege demo

Wij konden alvast een vroege demo van Monster Hunter Rise spelen. De demo wordt later deze week voor alle Switch-bezitters uitgebracht en bestaat uit vier missies, waarvan twee als simpele tutorials dienen. De overige twee laten je tegen een monster vechten, alleen of met vrienden. De demo kan hooguit dertig keer gespeeld worden voordat hij 'op' is, al gaan de tutorialmissies niet af van dit aantal.

World is het meest revolutionaire spel in de serie. De besturing en speelstijl van nagenoeg ieder wapen is verfijnd, waardoor de Bowgun en boog bijvoorbeeld spelen als een derdepersoonsshooter. Het maakte van World een veel modernere game, waardoor zelfs fans van het eerste uur de vorige games nog maar lastig kunnen verkroppen. Voor het verzamelen van grondstoffen heb je niet langer allerlei extra voorwerpen nodig en veel van wat je verzamelt komt automatisch in een grote doos terecht, zodat het eindeloos bijhouden van je inventaris niet langer een probleem is.

De nieuwe basis die door World werd gelegd, is nagenoeg volledig overgezet naar deze nieuwe titel. Je personage bestuurt exact hetzelfde als in de eerdere pc- en consolegame, met slechts een paar kleine verfijningen voor iedere wapenstijl (waarover later meer)

Wel lijkt het spel te zijn verfijnd om beter op een handheld te werken. Het getoonde speelgebied is groter dan in Monster Hunter Generations Ultimate op de 3DS en Switch, maar kleiner dan wat we van World gewend zijn. Daarnaast zit er minder detail in iedere omgeving, wat ze overzichtelijker maakt op het kleinere scherm. Door geluidseffecten uit eerdere Nintendo-titels te hergebruiken, klinkt de game ook meer als een klassieke titel.

De kern van Monster Hunter is gelijk gebleven. Iedere missie is een baasgevecht dat niet langer dan vijftig minuten mag duren, waarbij je door goed te slaan, blokkeren en ontwijken een groot monster moet verslaan. Jouw vaardigheid als speler is daarbij belangrijker dan je uitrusting, want één lelijke smak kan al de dood van je jager betekenen.

Insecten

In Rise ligt de nadruk op insecten die op allerlei manieren ingezet kunnen worden om het gevecht te beïnvloeden. Je jager heeft bijvoorbeeld twee 'Wirebugs' bij zich die als trekhaak gebruikt kunnen worden om je door de spelwereld heen te bewegen. Dat doet denken aan de Clutch Claw die in Iceborne werd geïntroduceerd, maar is hier iets verder uitgewerkt. Waar je in die game alleen bij bepaalde punten je omhoog kon trekken, torpedeer je jezelf ditmaal overal in de lucht. Schiet tegen een muur aan en je kunt er tegenaan wallrunnen, of je maakt een Wirebug-sprong om met een luchtaanval een monster te overrompelen.

De Wirebug kan ook worden gebruikt om een monster tijdelijk te berijden. Het is een systeem dat ook in voorgaande games zat, maar ditmaal duidelijker is gedefinieerd. Tijdens een gevecht bouw je langzaamaan de mogelijkheid op om de vijand te beklimmen, waarna je hiermee zelfs een ander monster kunt bevechten. Beweeg het beest de juiste kant op en je ramt hem zo tegen een muur aan, waarna hij bewusteloos op de grond komt en je er goed op los kunt slaan.

Ook zijn de insecten in te zetten voor zogeheten Silkbind-aanvallen. Houd een trekker ingedrukt en tik op één van de actieknoppen om een aanval uit te voeren die uniek is voor het wapen dat je gebruikt. Wij speelden bijvoorbeeld veel met de boog, die op deze manier kort je aanvalskracht kan verhogen of je snel opzij laat springen om je energie te herstellen. Het zijn handige extraatjes die je niet continu kunt gebruiken: ze worden beperkt door een cooldownsysteem dat onderin beeld wordt getoond.

Die Silkbind-aanvallen kunnen de speelstijl voor sommige wapens totaal veranderen ten opzichte van World. Bovendien heeft ieder wapen weer lichte aanpassingen gekregen om de balans verder te verfijnen: zo kan de boog voortaan twee 'power shots' achter elkaar doen en teamgenoten genezen met de 'arc shot', waardoor die eerder nutteloze aanval ineens potentie biedt. Een verademing voor veel boogspelers, want de oude arc shot vuurde bolletjes af die andere spelers interrumpeerde, wat kon leiden tot frustratie bij teamgenoten.

De aanpassingen per wapen voelen als een grote update voor een mmorpg, waarbij de ontwerpers na urenlang spelen de touwtjes weer iets strakker kunnen trekken. Al is het nog de vraag of iedere tweak ook daadwerkelijk goed uitpakt. Bij het opladen van sommige aanvallen wordt nu bijvoorbeeld een nieuw geluidseffect afgespeeld. Deze klinkt mooier, maar is tijdens een gevecht haast niet te horen. Je bent hierdoor genoodzaakt om aan het wapen te zien of hij volledig is opgeladen, maar bij een hectisch gevecht is die animatie niet altijd even duidelijk te zien.

Kat en hond

Net als in voorgaande Monster Hunters kun je samen met een kattenpartner ten strijde trekken, maar ditmaal is ook een hond aan je soloteam toegevoegd. Deze vecht niet alleen mee, maar kan je ook ronddragen als je bijvoorbeeld een vluchtend monster moet achtervolgen. Tijdens een rit op je hond verlies je geen energie en kun je nog gewoon alle voorwerpen in de wereld oppakken, wat reizen en verkennen in de game veel sneller laat verlopen.

Het is nog de vraag of je ook op de hond kunt reizen terwijl je in een team met vier spelers zit. Bij eerdere Monster Hunters verdwenen je dieren zodra er meer dan twee spelers in een sessie zaten, maar we konden bij onze eerste speelsessie nog geen team van vier bijeen krijgen.

Het verzamelen van grondstoffen ging in World al sneller dan voorheen, maar is in Rise nog verder verfijnd. Je hoeft niet langer meerdere malen één delfpunt te gebruiken om bijvoorbeeld erts te vinden, maar krijgt bij een eerste knopdruk meteen alles dat hier te krijgen is. Het maakt het makkelijker om tijdens een jacht even snel iets op te pakken, zonder dat je meteen je teamgenoten in de steek laat door een lang durende animatie.

HP en energie verhogen

Het is in de demo opmerkelijk genoeg niet mogelijk je levens- en energiebalken tot het maximale te verhogen door een Max Potion of Steak te nemen. In plaats daarvan moet je in de spelwereld op zoek naar insecten die de gebruikelijke upgrade bieden voor de rest van de jacht, een proces dat soms wel een minuut of tien duurt. Het voelt omslachtig en onnodig, maar gelukkig lijkt het ouderwetse eetsysteem voor upgrades wel in het definitieve spel te zitten. De optie daarvan zit bij het basiskamp in de demo, maar mag hierin niet worden aangeklikt.

Dat geldt overigens voor veel zaken in de demo. Het is niet mogelijk om de statistieken van je pantser en wapen te bekijken, waardoor we geen idee hebben of het progressiesysteem vergelijkbaar is met die in World of juist met Generations Ultimate. Een optie voor zijmissies staat in het hoofdmenu, maar mag ook niet worden aangeklikt, dus we hebben geen idee wat voor rol die zijmissies bij een jacht wellicht spelen.

Nog veel te ontdekken

Eigenlijk is er nog best veel wat we nog moeten ontdekken. De demo biedt een inkijkje in hoe de basis van Rise in elkaar steekt, maar we hebben nog geen seconde in bijvoorbeeld het nieuwe dorpje kunnen rondlopen om te zien hoe nu je boerderijtje werkt en missies en het achterliggende verhaal zijn gestructureerd.

We weten ook nog niet hoe Capcom de multiplayer bij deze nieuwe editie wil gaan verbeteren. World was slecht in het aansporen van langdurige speelsessies, door gamers na een geslaagde jacht weer op zoek te laten gaan naar een nieuwe groep. Daarnaast deed het Squadsysteem, dat het vormen van clans moest aansporen, weinig om mensen echt bij elkaar te krijgen.

Het zijn punten waarvan we hopen dat Rise grote stappen voorwaarts maakt, maar dat is nu nog maar de vraag. Capcom bevindt zich nu immers op de systemen van Nintendo, wat met een bijbehorende app en soms verwarrende multiplayerbeperkingen niet meteen de aangewezen plek is voor een losse, sociale online ervaring. We hopen dat we op dit punt alsnog in positieve zin worden verrast.

Wel biedt de demo één sneak peek voor een iets betere sociale ervaring. Een nieuw snelmenu onderin beeld kan worden bediend met de vierpuntdruktoets, waarin stickers en andere snelle chatopties staan. Hiermee is het mogelijk een bericht naar je medejagers te sturen zonder door het soms verwarrende draaimenu voor voorwerpen te navigeren.

Een paar honderd uur

We kunnen het nog lang hebben over alle aanpassingen en vernieuwingen in Rise, maar in de kern is dit vooral één ding: het basispakket van World, maar dan weer op een Nintendo-spelcomputer. Dat alleen al belooft erg veel goeds. Voor het eerst in jaren kunnen we een écht vernieuwde Monster Hunter spelen op een handheld, wat het (na de coronaperikelen) makkelijk maakt om met maximaal vier vrienden thuis af te spreken voor een flinke jaagsessie.

En dat kan wellicht nog jarenlang. De game staat gepland voor eind maart en heeft dan vermoedelijk een paarhonderd uur aan content om je tanden in te zetten. Als Capcom de game net zo vaak blijft updaten als World, komen er daarna nog meerdere patches uit die gigantische toevoegingen maken. En dan krijgen we over een jaar of twee geheid een betaald uitbreidingspakket zoals Iceborne dat de speelduur verdubbelt. Dit belooft een spel te worden waar we het nog jaren over zullen hebben.