Lollipop Chainsaw
Halfnaakte cheerleaders, zombies en een motorzaag.
Ontwikkelaar Suda51 is inmiddels een cultsymbool. Spellen van deze Japanner bevatten vaak een flinke lading geweld en pulp, maar zoeken zo de grenzen op dat je bijna kunt spreken over satire. Zo wist het Wii-spel No More Heroes de grenzen van geweld op te zoeken door het bloedfestijn op het scherm zoveel mogelijk te verheerlijken. Dit zorgde voor een extra laag: het spel kan inmiddels gezien worden als commentaar op de huidige entertainmentindustrie waarin het gebruik van bloederige scènes de norm is geworden.
Lollipop Chainsaw zet de trend van No More Heroes voort. Spelers kruipen in de huid van een cheerleader annex zombiejager, die er op school achterkomt dat al haar schoolgenoten zijn geïnfecteerd met een zombievirus. Aan haar de taak om met een kettingzaag door de ondode hordes te hakken.
Waar No More Heroes indirect commentaar leverde op geweld in games, doet Lollipop Chainsaw dit voor geweld en seks in games. De hoofdrolspeelster vervult haar rol als dom blondje namelijk met zo veel enthousiasme, dat het moeilijk is om haar serieus te nemen. Daarnaast weet ze zelden een zin uit te spreken waar geen pikante, dubbele boodschap in zit.
Het is soms moeilijk om de dubbele boodschap van Lollipop Chainsaw terug te vinden. In sommige scènes lijkt zo veel aandacht gestoken, dat het aanvoelt alsof Suda51 de setting van het spel serieuzer neemt dan de bedoeling is. Het is alsof de game tegelijkertijd een luchthartige als een gegronde ervaring moet zijn.
Speltechnisch is Lollipop Chainsaw een simpele maar prima actiegame. Spelers hakken zich met een aantal vooraf bepaalde knoppen door zombies heen en rollen uit de weg om schade te voorkomen. Het is een oerdegelijk concept, dat inmiddels vaak genoeg door betere games gedaan is. De absurdistische setting van Suda51 maakt dit goed.
Conclusie
Hoewel Lollipop Chainsaw net als eerdere Suda51-spellen een absurde setting heeft die stiekem een beetje commentaar levert op andere games, weet het spel zijn boodschap minder goed over te brengen dan voorgaande games van de ontwikkelaars. Het spelconcept is oerdegelijk, maar bengt niets nieuws.