Fortnite

De kern van Fortnite bestaat uit twee onderdelen: bouwen en schieten. Aan het begin van een potje ga je op zoek naar grondstoffen en bouw je een basis, met daarbij muren, valstrikken en andere obstakels. Die komen van pas bij de tweede helft van het spel, waarbij je hordes aan zombies weg moet houden bij de kern van je basis.

Dat proces van bouwen en verdedigen is op zichzelf ontzettend leuk. Er zitten nogal wat nuances in Fortnite verborgen, zoals de manieren waarop je met muren zombies naar de juiste plekken kunt lokken. De game is coöperatief, waardoor je jouw basis zelfs kunt inrichten zodat jij en je teamgenoten ieder plekken hebben om in de gaten te houden. Daarmee is Fortnite meteen ook een stuk dieper dan Orcs Must Die, een game waarin je ook met valstrikken aanvallende vijanden tegenhoudt. Omdat je in Fortnite namelijk ook het gebouw maakt, heb je veel meer invloed op hoe vuurgevechten verlopen.

In losse missies bouw je steeds een nieuwe vesting, maar je kunt ook aan je eigen basis sleutelen. Omdat het bouwsysteem aardig de diepte in gaat, geeft die je de gelegenheid om net zoals in Minecraft naar eigen smaak een nederzetting te bouwen. Komt je creatie ruimte tekort? Dan kun je het gebied vergroten door een aantal golven aan vijanden te verslaan en vervolgens het schild uit te breiden.

We vergelijken Fortnite met Orcs Must Die en Minecraft, maar tegelijkertijd heeft de game ook verdraaid veel gemeen met de horde-modus van Gears of War, de stijl van hero-shooters zoals Overwatch en de progressie in loot-games zoals Diablo. Het is bijzonder hoe de game al deze elementen met elkaar weet te rijmen, zonder dat je het idee hebt bij elkaar geforceerde gameplayonderdelen te hebben. De gameplay van Fortnite is één ontzettend leuk geheel.

Boekhouden

Op de momenten dat je niet in Fortnite speelt is de game een stuk minder leuk. Tussen missies door kom je namelijk terecht in een verwarrend menuscherm waarin je je progressie bijhoudt, nieuwe vaardigheden leert, wapens beheert en nieuwe helden ontgrendelt. Onderdelen van de game die allemaal onnodig verwarrend in elkaar zitten. Neem bijvoorbeeld de vaardigheden: die koop je vanuit meerdere menupagina’s, waarop je twee soorten punten moet besteden. Dat is vooral bezigheidstherapie, want de meeste vaardigheden die je ontgrendelt geven saaie passieve bonussen, zoals iets meer aanvalskracht of levensenergie.

Dan zijn er de wapens van de game. Die hebben niet alleen een eigen level, maar ook een zeldzaamheidsniveau en rang. Twee van die drie zaken kun je laten stijgen, maar allebei op een andere manier. Dat voelt op zichzelf al als een boekhoudklus – en dan hebben we het nog niet eens gehad over de dorpelingen die je kunt managen voor een verbetering van je statistieken en om je op het strijdveld te helpen.

Slinkse early access

Terwijl je dat allemaal doet, open je in de tussentijd ook piñata’s – de equivalent van loot chests in deze game. Hierin vind je nieuwe helden om te spelen, wapens om te gebruiken en dorpelingen om in te zetten. Tijdens het spelen krijg je eens in de zoveel tijd zo’n met loot gevulde piñata om stuk te slaan, maar in de tussentijd lonkt de game je ook met microtransacties om ze sneller mee te krijgen. Daarmee voelt Fortnite nu al als een free-to-play-game, terwijl huidige spelers toch echt de volle mep betalen om te mogen spelen.

Begrijp ons niet verkeerd; de microtransacties zijn op geen manier een vereiste om het spel te spelen. Met de gratis beloningen wisten we ons voor een uur of twintig prima in de game te redden. Maar het geeft sterk het idee dat de game zijn spelers niet serieus neemt. Gearbox verkoopt een game voor een premium prijskaartje, om direct daarna nog meer geld te vragen. Dat is niet ongehoord in games – Overwatch verkoopt ook zijn loot crates. Maar bij die game zitten er alleen cosmetische upgrades in die dozen. Fortnite geeft je daadwerkelijk sterke personages en uitrusting voor echt geld.

Vraag je Gearbox naar waarom het dit zo aanpakt, dan verwijst het geheid naar de early access-sticker die in het spelmenu hangt. Volgens de ontwikkelaar is dit een early access zoals bij vele andere games en betalen we alleen om een jaar eerder toegang te krijgen. Een leuke uitleg, ware het niet dat een game bij early access nog vol in ontwikkeling is. Het is dan bizar om zowel een cash shop te hanteren die spelers een oneerlijk voordeel geeft én een instapbedrag te vragen. Bovendien is de early access-markering niet op de voorkant van de doos te vinden, wat onwaarschijnlijk leidt tot verwarde ouders die de game voor hun kinderen kopen.

Nee, het gebruik van de term ‘early access’ voelt hier als een slinkse marketingtruc. Een manier om een free-to-play-game dubbel geld te laten opleveren, met de pretentie van een spel in ontwikkeling.