De presentatie van Final Fantasy XIV-baas Naoki Yoshida was nog maar net begonnen toen een groep mensen in het publiek borden omhoog hield. Op ieder bord stond een letter, waarmee het woord 'SLOPPY' gespeld werd. Nieuwkomers snapten er weinig van, maar daar waren er bij het evenement weinig van te vinden. De zaal ontplofte.

Final Fantasy XIV heeft al een tijdje een reputatie. Het is de grootste flop binnen de Final Fantasy-reeks, waar Yoshida iets bijzonders mee deed. Hij maakte van XIV een compleet nieuwe game, die na verschijning in 2013 alsnog een groot succes wist te worden. We zijn inmiddels alweer een jaar of vier verder. Vier jaar waarin niet alleen Final Fantasy XIV verder is ontwikkeld, maar ook de community achter het spel grote stappen heeft gemaakt. Daar waren de grootste tekenen misschien wel van te zien bij het Fan Fest-evenement dat Square Enix afgelopen weekend in het Duitse Frankfurt organiseerde.

Wat Blizzcon is voor Blizzard, is Fan Fest voor Square Enix. Tijdens het evenement komen spelers van Final Fantasy XIV samen, om ter plekke presentaties en panels bij te wonen. Daarnaast zijn er soms nieuwe features voor het spel vroeg speelbaar, zoals het nieuwe Proto Ultima-baasgevecht dat afgelopen weekend in Frankfurt beschikbaar was.

Fan Fest werd in 2014 al eens in Europa georganiseerd. Toen reisden spelers van de mmo met z’n allen af naar Londen voor een vergelijkbaar idee. De 2017-editie in Frankfurt laat echter een totaal andere spelersbasis zien. De fans van Final Fantasy XIV zijn uitgegroeid tot hun eigen kleine gemeenschap, met een eigen geschiedenis, gerenommeerde spelers en zelfs memes. Dat bewees de presentatie van Yoshida, waarbij het woord 'SLOPPY' door een groep spelers omhoog werd gehouden. Daarmee werd namelijk gerefereerd naar een bekende meme binnen de community, over de laatste cutscene in de meest recente patch. Het is een meme die enkel fanatieke spelers van Final Fantasy XIV kunnen waarderen - maar daar waren er duizenden van tijdens het evenement.

Samurai

Tijdens het gehele weekend was te zien hoe de community van Final Fantasy XIV is gegroeid. Neem bijvoorbeeld de grootste aankondigingen tijdens Fan Fest. Yoshida onthulde een nieuwe klasse, Samurai, waarbij tijdens de presentatie heel even werd gedacht dat het een tank in plaats van een aanvaller zou worden. Een controversieel onderwerp, omdat spelers binnen de endgame allemaal hun eigen wensen hadden. Het leidde van gejuich naar gejoel, toen bekend werd dat het allemaal toch net wat anders zat. Toen we later dat weekend over de beursvloer liepen, bleek de Samurai het gesprek van de dag te zijn. Op basis van de korte gameplayvideo probeerden raidgroepen te voorspellen hoe een Samurai het beste in hun groepscompositie past en wie daarvoor welke klasse moet levellen.

Dat lijken wellicht vanzelfsprekende discussies op een mmo-beurs, maar de ondertoon op Fan Fest spreekt boekdelen over de huidige status van de game. Als een mmorpg in de afgelopen tien jaar op de markt verscheen, was er namelijk één discussie die het voornaamst was: "hoe verhoudt de game zich ten opzichte van World of Warcraft?" Ze werden immers gespeeld door voormalige Warcraft-spelers. Het was wellicht ook geen toeval dat veel van deze games na een korte periode hun abonnementsmodel lieten vallen om te kiezen voor een andere aanpak.

Bij Final Fantasy XIV is dat echter niet het geval. De game draait inmiddels vier jaar en World of Warcraft komt onder spelers amper ter sprake. FF14-spelers zijn eigenlijk maar met één ding bezig: hun eigen game. Het laat zien hoe er een zelfstandige community is ontstaan, die de basis is voor een mmorpg om het nog jarenlang te overleven.

Yoshida

Tijdens Fan Fest bleek dat Final Fantasy XIV een aantal wereldrecords had gevestigd, waaronder één voor "langste aftiteling ooit". Een leuk gebbetje, maar hierin zit stiekem één van de geheimen achter het succes van de game verborgen. De credits van Final Fantasy 14 bevatten namelijk de namen van alle spelers die de game speelden toen de eerste, geflopte versie neer ging. Het was één van de vele manieren waarop Yoshida de spelers bij het ontwikkelproces probeerde te betrekken.

Westerse ontwikkelaars zijn inmiddels best vaak transparant over het maken voor hun games, maar voor een Japanse uitgever is dit uniek. Ineens organiseerde Yoshida informele livestreams waarin hij nieuwe functies besprak, terwijl concurrenten zich enkel uitspraken tijdens statige conferenties of in persberichten.

De gevolgen daarvan waren ook op Fan Fest te zien, waar Yoshida zich verrassend relaxt kan opstellen. Hij betrad het podium bijvoorbeeld verkleed als Samurai en had er geen moeite mee om af en toe een geintje te maken. Door het succes van Final Fantasy XIV heeft Yoshida de volledige vrijheid bij de ontwikkeling van zijn game, zonder dat een team van PR-medewerkers hem lijkt te trainen.

Het is duidelijk: Yoshida lijkt oprecht lol te hebben als hij over zijn game en met zijn spelers spreekt - iets dat afstraalt op de rest van zijn ontwikkelteam. Het geeft spelers het idee dat er naar hen wordt geluisterd, een gevoel dat op Fan Fest leek te overheersen. Yoshida en zijn collega’s konden vaak vrij rondlopen, zonder dat ze op vervelende manieren werden lastiggevallen.

Eindelijk hardop praten

Het is ergens een beetje gek: tijdens Fan Fest konden we hardop praten over superspecifieke gamemechanics, beroemde raidinggroepen en andere Final Fantasy XIV-onderwerpen zonder dat iemand ooit vreemd naar ons toe keek. Wellicht is dat ook de reden waarom het zo makkelijk was om in een kamer met duizenden vreemdelingen vrienden te maken.

We hebben in de rij voor gevechten misschien wel tientallen vrienden gemaakt - waarvan velen alleen naar het evenement zijn gegaan. Ze hadden bijna allemaal hetzelfde idee: om tijdens Fan Fest gelijkgestemden te ontmoeten om een weekendje mee op te trekken. Best te doen, gezien je al snel een gemeenschappelijke hobby met elkaar hebt.

Eén speler die we op Fan Fest hadden ontmoet, gebruikte het evenement om voor het eerst uit haar schulp te komen. In haar dertig levensjaren had ze nog nooit haar lokale dorp verlaten, maar ze had een uitzondering gemaakt om haar online vrienden tijdens het Final Fantasy-feest voor het eerst te ontmoeten. Doodeng, want zelfs het openbare vervoer was haar vreemd. Toch nam ze die stap, want het waren juist haar in-game vrienden die haar via het internet al die jaren hebben aangemoedigd. En als deze community zo fanatiek blijft, vermoeden we dat ze dat nog jarenlang blijven doen.