EVE Valkyrie

Er is een reden waarom Oculus steeds EVE Valkyrie gebruikte om de Rift te demonstreren. Virtual reality is perfect voor games waarin je je in een voertuig begeeft - en ruimteschepen staan bovenaan onze lijst met favoriete fantasievoertuigen. De game werd een launchtitel voor de Rift, maar valt ons achteraf een klein beetje tegen.

De belofte die EVE Valkyrie in het begin maakt is geweldig. Je zit in een stoel van een mysterieuze kamer, waarin een kunstmatige intelligentie je helpt om te herinneren wat er is gebeurd. Wat volgt zijn een aantal korte tutorialmissies waarin je ziet hoe jij als piloot bent overleden. Je bewustzijn is in een chip geüpload en wordt in klonen geplaatst om in ruimtegevechten te strijden.

De sfeer en presentatie van die tutorialmissies zijn fantastisch. Op een bepaald moment vlieg je bijvoorbeeld mee met je commandant, terwijl jullie samen een gigantische ruimtevloot escorteren. De schaal van de andere schepen is bizar om in virtual reality te zien en je krijgt meteen het idee mee te vliegen in één van de eerste afleveringen van Battlestar Galactica. Net als de piloten wat beginnen te kletsen, springen vijanden het systeem binnen en begint het gevecht.

Geen echte singleplayer

Ben je eenmaal klaar met de tutorials, dan krijg je twee opties voorgeschoteld: een singleplayer en een multiplayer. Bij het spelen van de singleplayer zie je echter niks terug van de meeslepende sfeer en de suggestie van een plot zoals in de tutorial. Deze optie bestaat enkel uit botmatches met steeds meer golven aan vijanden en een mogelijkheid om de levels een beetje zonder vijanden te verkennen.

Het moge duidelijk zijn: EVE Valkyrie is enkel en alleen een multiplayershooter. Daar is op zich niks mis mee, Overwatch weet ons op het moment nog steeds te prikkelen. Het is echter vrij zuur dat EVE laat zien hoe tof een singleplayer met een verhaal kan zijn, om dit vervolgens helemaal niet te bieden.

Als multiplayergame steeks Valkyrie prima in elkaar. Naarmate je meer speelt ontgrendel je meer schepen die je op andere manieren kunt gebruiken, waardoor je jouw speelstijl naar eigen smaak kunt aanpassen. Het voelt in virtual reality ontzettend tof om in je eigen ruimteschip rond te vliegen - en EVE Valkyrie laat je dat doen zonder complexe controls te leren, zoals wel nodig is in bijvoorbeeld Elite: Dangerous.

Hoe leuk zonder vr?

We vragen ons echter af hoe leuk EVE Valkyrie zonder vr zou zijn. In de basis is het namelijk een oersimpele online multiplayergame, die zich gameplaytechnisch niet kan meten met andere online shooters zoals Overwatch of recente Call of Duty-games.

We zijn tijdens het spelen eigenlijk nooit onder de indruk van hoe het spel gameplaytechnisch in elkaar zit. Het spel voelt wat gewoontjes, terwijl het de presentatie is die ons continu wegblaast. Er is niks toffer dan in magneetlanceerder te zitten, die je over een aantal seconden het luchtruim inknalt. Vliegen voelt bijna altijd wel tof, maar dat is vooral omdat het echt 'voelt' alsof je in een ruimteschip zit.

EVE Valkyrie verveelt ons daarom eigenlijk al best snel. We zitten steeds op het puntje van de stoel als we de lucht in lanceren, maar dat hypegevoel is grotendeels verdwenen zodra we de laatste fase van een deathmatch naderen. Meer dan een paar potjes achter elkaar spelen we daarom niet op een dag - en als we nu al niet zo gemotiveerd zijn, vermoeden we dat het spel alleen maar minder interessant wordt. EVE Valkyrie is hooguit een leuke bijkomstigheid bij de aanschaf van je Rift, maar het is wat ons betreft geen 'system-seller'.

Conclusie

EVE Valkyrie hangt een beetje tussen een volwaardige game en techdemo in. Uiteindelijk is het vooral een 'aardige' multiplayershooter, die vooral vet voelt door het gebruik van virtual reality. Dat is nu nog even bijzonder, maar dat verdwijnt zodra er betere shooters voor de Rift verschijnen.