Dishonored

We wilden zelden zó graag een prinsesje redden.

Dishonored

Dishonored doet er niet lang over om zijn verhaal uit te stippelen. Vlak nadat jij, persoonlijk beschermer van de keizerin, van je boot stapt, wordt de keizerin van haar leven beroofd. Een moord die in jouw schoenen wordt geschoven. Je belandt in de gevangenis, waar een groep verzetsstrijders je uit helpt te ontsnappen. De originele moordenaars zouden inmiddels de macht hebben gegrepen, en daar kan jij als videogameheld iets aan doen. Wat volgt is een reeks missies waarin jij de boel recht moet zetten en dat kan alleen door de dochter van de keizerin te redden.

💡
Deze review verscheen eerder op Bright.

Eigenlijk is dit prinsesje de ware focus van Dishonored. Tijdens het spel wordt er meermaals nadruk gelegd op de band die jij met het kleine meisje hebt. Dat wordt meteen bij je eerste voetstappen in Dishonored al gedaan. De game legt je uit hoe je het beste rond kunt sluipen door je met haar verstoppertje te laten spelen. Naarmate je in latere missies ontdekt wat de ontvoerders allemaal met de jongedame doen, wordt je missie voor jou als speler ook steeds duidelijker. Het is moeilijk om je niet gedreven te voelen en haar zo snel mogelijk uit de klauwen van het kwaad te willen redden.

Missies in Dishonored bestaan uit gebieden waar je op meerdere manieren doorheen kunt bewegen. Je kunt een zwaard en een pistool pakken om iedere wachter op je pad te onthoofden en neer te schieten, maar een subtielere aanpak bestaat ook. Zo kun je langs je tegenstanders sluipen of afleidingen gebruiken. Het spel bevat een arsenaal aan leuke trucs die dit mogelijk maken. Het duurt niet lang tot je kunt teleporteren, rattenplagen kunt oproepen en andere personages kunt besturen. Aan het einde van missies moet je vaak het leven nemen van een prominente vijand, maar een andere aanpak bestaat soms ook: je kunt mensen omkopen, gunsten verlenen of op slinkse wijze personages manipuleren om te zorgen dat een situatie soms zelfs geheel geweldloos verloopt. Dit is wenselijk: later blijken jouw gewelddadige acties in de spelwereld namelijk gevolgen te hebben op je omgeving.

Conclusie

Hardcore gamers zullen veel herkennen in Dishonored. Het spel mengt aspecten van Thief, Deus EX, BioShock en Half-Life om je een bijzondere saus te bieden. Hierdoor is Dishonored een solide spel dat zijn stinkende best doet om je iets te laten voelen bij de gebeurtenissen in het verhaal. Dat is bij ons in ieder geval gelukt. Dat is bijzonder: het aantal geredde prinsessen in games die ons niks interesseerden is namelijk bizar hoog.